ترجمه آذر کریم‌زاده
سر و صدا یک مشکل بزرگ اجتماعی است که آثار بهداشتی، زیست محیطی و حتی اقتصادی آن بسیار قابل توجه است.
به گزارش جارچی اخبار به نقل از شهریار، از این رو، دولت بروکسل اقدامات شهری، برنامه‌ریزی کاربری اراضی و مدیریت راه را جهت کاهش آلودگی صوتی شهری بکار گرفته است که از جمله آن اقدامات عبارتند از: اجتناب یا کاهش شدت صدا با استفاده از وسایل حمل‌ونقل، ماشین‌آلات یا ابزار کارآمدتر و کم سر و صداتر، اتخاذ اقدامات کاهش ترافیک، اصلاح سطح جاده‌ها و غیره.
برای این منظور، چندین راه حل موفقیت‌آمیز در منطقه بروکسل پیشنهاد و اجرا می‌شود:
– پویایی: طرح‌های مدیریت تحرک هم در توزیع منابع صوتی مرتبط با حمل‌ونقل و هم در ترویج شیوه‌های حمل‌ونقل که بیشتر به محیط زیست احترام می‌گذارند، نقش دارند. علاوه بر این، اقدامات با هدف کاهش سرعت وسایل نقلیه موتوری در مناطق شهری به بهبود محیط صوتی در محله‌ها کمک می‌کند. کاهش سرعت از ۷۰ به ۵۰ کیلومتر در ساعت منجر به کاهش سطح صدا ۲ تا ۳ دسی‌بل می‌شود.
– توسعه راه: بهسازی محلی جاده‌ها (سرعتگیرها، سکوها، انحراف‌های جانبی و غیره) یا تعیین محدوده مناطق با وضعیت خاص بر تحرک و سرعت ترافیک و به طور غیر مستقیم، در سطح نویز مربوط به ترافیک جادهای تأثیر می‌گذارد.
-کاربری زمین: در منطقه بروکسل، طرح کاربری منطقه‌ای و طرح‌های کاربری خاص در سطح شهرداری ابزارهای برنامه‌ریزی هستند که پیش‌بینی آثار منفی استفاده‌های مولد صدا (صنعت، مغازه‌ها و غیره) را در نزدیکی مناطق حساس‌تر ممکن می‌سازند. مکان‌یابی (مسکن، بیمارستان و غیره) یا انتقال منبع صدا از مناطقی که باید محافظت شود از اهم این اقدامات است.
– توسعه فضاهای حائل، مناطق آرام: ایجاد فضاهای حائل راه حل دیگری برای محافظت در برابر سر و صدای شهر است. منطقه پایتخت بروکسل به خاطر پارک‌ها و ویژگی سبز فضای داخلی بلوک‌هایش مشهور است. این موارد از طریق آرامش و سرسبزی به کیفیت محیط زندگی کمک می‌کنند.
– چیدمان ساختمان‌ها: محل قرارگیری ساختمان‌ها نسبت به یکدیگر نقش آکوستیک مهمی را ایفا می‌کند. به عنوان مثال، ساختمان‌های مجاور یا ساختمان‌هایی که با دیوارهای محصور به یکدیگر متصل می‌شوند، موانع مؤثری در برابر صدا ایجاد می‌کنند. ساختمان‌های بالاتر که به عملکردهای کم حساس در لبه منبع نویز اختصاص داده شده‌اند (مثلاً یک بزرگراه) ابزار مؤثری برای محافظت از ساختمان‌های پایین‌تر و حساس‌تر در پشت خود هستند.
– قرار دادن موانع برای انتشار نویز: موانع صوتی، صفحه‌های آکوستیک، حفره‌های زمین و … موارد بسیار مفید و کارآمدی برای محدود کردن انتشار نویز هستند. اما نصب آنها در شهر آسان نیست و مهم است که زیبایی‌شناسی آنها در منظر شهری در نظر گرفته شود.
– انتخاب مواد: عناصر تشکیل دهنده محیط شهری (ساختمان‌ها، دیوارها، کفپوش‌ها، مبلمان خیابانی و غیره) دارای کیفیت صوتی هستند که بسته به مصالح مورد استفاده کم و بیش بازتابنده یا جاذب هستند. انتخاب سطح جاده نیز یک عنصر مهم در کنترل محیط صوتی شهری است.
– ایجاد جلوه‌های پوششی: در حضور چندین صدا، اثر پوشاندن این امکان را به شما می‌دهد که فقط برخی از آنها را تشخیص دهید که ترجیحاً خوشایندترین آنهاست. بنابراین، وجود یک چشمه، پرده‌ای از درختان که باد آن را فرا می‌گیرد، می‌تواند صدای منبع ناخوشایندتر مانند جاده را کاهش دهد یا حتی به طور کامل بپوشاند.
بدین ترتیب، نباید فراموش کنیم که همه ما در مورد سر و صدای مزاحم آزرده خاطر هستیم. هنگام رانندگی با ماشین، چمن‌زنی، گذراندن یک عصر پر جنب‌وجوش در تراس، همگی سرشار از صدا هستند. از این رو، ما در معرض سر و صداهای زندگی روزمره همسایگان خود هستیم. بنابراین رفتار ما تأثیر قابل توجهی بر سر و صدا در شهر دارد.