ترجمه: آذر کریم‌زاده
پل‌های هوایی سال‌هاست وجود داشته‌اند، اما اخیراً به چیزی بیش از نوآوری‌های معماری تبدیل شده‌اند. آنها اکنون به عنوان عناصر اساسی یک انقلاب جدید در ارتباط شهری دیده می‌شوند.
به گزارش جارچی اخبار به نقل از شهریار تبریز، در واقع، رویکردها و فناوری‌های نوآورانه پتانسیل خود را بسیار توسعه داده و آنها را به ابزارهای معماری همه‌کاره امیدوار کننده تبدیل کرده است. آنها احتمالا به زودی به عنوان عناصر مورد انتظار و ضروری همه ساختمان‌های جدید کاربرد خواهند داشت.
چرا پل‌های رابط هوایی به موضوعی داغ تبدیل شده‌اند؟
اشتیاق امروزه به ساختن پل‌ها مربوط به ساخت و سازهای عجیب و غریب مانند پل آه در ونیز یا سازه‌های کم ارتفاع مانند سیستم پل مینیاپولیس نیست. امروزه این پل‌های بسیار مرتفع هستند که بیشتر مدنظر قرار دارند.
بخشی از دلیل این اشتیاق این است که پل‌ها اکنون می‌توانند برای اهداف غیرقابل تصور در گذشته استفاده شوند. همه از بهبود اتصال بین ساختمان‌ها سود می‌برند. بنابراین، آینده طراحی شهری در حال تغییر است. شهرها اکنون می‌توانند به صورت عمودی و همچنین افقی و مورب متراکم‌تر شوند. در ادامه به چند مورد از مزایای ایجاد پل‌های مدرن در عصر حاضر می‌پردازیم:
۱- مزایای مکانی – پر کردن جاهای خالی
پروژه‌های املاک شهری گران هستند. آسمان‌خراش‌ها استفاده از زمین‌های گران‌قیمت را با اسکان دفاتر و خانه‌های بلند مرتبه بهینه می‌کنند. پل‌ها نیز به طرز مبتکرانه‌ای مناطق خالی را به فضاهای قابل استفاده تبدیل می‌کنند. صاحبان خانه و برنامه‌ریزان، مزایای اقتصادی ساختمان را در فضای بلا استفاده بین ساختمان‌ها می‌بینند.
پل‌های رابط هوایی همچنین به معماران این امکان را می‌دهند که امکانات، خدمات و مکان‌های اضافی را برای ساکنان، مستاجرین، گردشگران و سایر بازدیدکنندگان فراهم کنند. به عنوان مثال، مجتمع هتل مارینا بی سندز سنگاپور به دلیل ۳۴۰ متر طول « پارک هوایی» خود (تراس روی پشت بام) معروف است که می‌تواند نزدیک به ۴۰۰۰ نفر را در خود جای دهد.
۲- مزایای فنی – یکپارچه‌سازی سیستم‌ها
پل‌های رابط چندسطحی آینده همچنین امکان اتصال و ادغام سیستم‌های فنی (از جمله سیستم‌های مکانیکی و خدمات عمومی) را در چندین ساختمان فراهم می‌کنند. در ساختمان‌های کوپر آمریکایی در نیویورک، تنها یک پل می‌تواند تغذیه دو برج با یک سیستم واحد را ممکن سازد.
در مواقع اضطراری، پل‌های رابط موارد بسیار امنیتی را برای سیستم‌های فنی فراهم می‌کنند. آنها همچنین مسیرهای اضافی جهت فرار در مواقع اورژانسی را برای تخلیه آسان “افقی” در ارتفاع از برجی به برج دیگر فراهم می‌کنند. برای مثال، پل هوایی در برج‌های پتروناس در کوالالامپور، به‌طور ویژه برای تسهیل تخلیه طراحی شده است.
۳- مزایای تحرک – ایجاد میان‌بر
صرفه‌جویی در هزینه‌ها، سیستم‌های مدیریت ساختمان کارآمدتر، و امکانات اضافی (مانند زمین بسکتبال) برخی از مزایای پل‌های رابط هوایی هستند، اما نکته‌ای که بیشتر الهام‌بخش معماران، برنامه‌ریزان و دیگر طراحان بصری است در بخش تحرک و پویایی پنهان است.
ایده اصلی این است که فرد بتواند به راحتی از طبقه بالای یک ساختمان به ساختمان دیگر برسد. این باعث صرفه‌جویی در زمان می‌شود. سناریوی مشابه دسترسی به چندین برج متصل به هم به همان روش خواهد بود. یک فرد می‌تواند به طور افقی از طریق یک سیستم مرتفع از راهروهای به هم پیوسته به چندین ساختمان دسترسی داشته باشد.
اگر این ایده اولیه را در نظر گرفته و آن را مکانیزه کنید، به فناوری فعلی دست خواهید یافت. به لطف سیستم آسانسور MULTI، فرد می‌تواند از نظر تئوری وارد کابین آسانسور در طبقه اول یک ساختمان (یا حتی یک ایستگاه مترو با فاصله دور) شده و در طبقه ۵۷ ساختمان دیگری خارج شود. کاملاً حیرت‌انگیز است !
۴- مزایای طراحی – استفاده از ابزارهای جدید برای معماری نوآورانه
پل‌های رابط هوایی ساختمان‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند اما این فناوری آینده‌نگر MUTLI است که به کابین آسانسور اجازه می‌دهد در یک ساختمان به صورت عمودی بالا برود و در ساختمان دیگر به‌صورت افقی حرکت کند و سپس به طبقه مورد نظر بالا یا پایین برود.
MULTI پتانسیل پل‌ها را از نظر تحرک انسانی بهینه می‌کند که بسیار مورد علاقه معماران است. با ترکیب امکانات ارائه شده توسط پل‌ها و امکانات فناوری جدید بدون کابل MULTI، آنها می‌توانند به طور کامل در معماری ساختمان‌ها، محله‌ها و حتی شهرها تجدید نظر کنند.
سازه‌های جدید منحصر به فرد مانند قاب دبی نشان می‌دهد که تا چه حدی می‌توانید پیش بروید. شهرهای عمودی دیگر از ساختمان‌های مجزا تشکیل نخواهند شد که فقط از طریق زمین به یکدیگر متصل شده‌اند. اکنون می‌توان طرح‌های مشبک یا شبکه‌ای با تعداد زیادی برج داشت، به ویژه اینکه امروزه ابزارهایی وجود دارند که به ساختمان‌های چند طبقه امکان می‌دهند به هم متصل شوند و افراد از طریق این اتصالات سریعتر به مقصد برسند.
۵- منافع برای جامعه – برقراری پیوند اجتماعی
از آنجایی که وظیفه اصلی پل‌های رابط هوایی اتصال ساختمان‌ها است، آنها باید همیشه به روی افراد باز بوده و اجازه عبور دائمی آنها را بدهند. این فضاهای عمومی یا نیمه عمومی که در بطن پل‌ها قرار دارند، مکان جدیدی از تعامل اجتماعی را نیز تشکیل می‌دهند.
چگونه این امکان جدید ایجاد پیوندهای اجتماعی در ارتفاع، نوآورانه و متفاوت از فضاهای سنتی تعامل انسانی مانند پارک‌ها، میادین یا حتی خیابان‌ها است؟ این پل‌ها انزوا را کاهش داده و وقوع برخوردهای تصادفی را افزایش می‌دهد که بن همرسلی روزنامه‌نگار آن را «یکی از موتورهای بزرگ زندگی و پیشرفت شخصی و فرهنگی» می‌نامد. به عنوان فضاهای جدید برای زندگی اجتماعی، پل‌ها بیش از پیش به عنوان زیستگاههای شهری مستقل دیده می‌شوند.
۶- دسترسی
رشد عمودی شهری نوید شهرهای متراکم‌تر، کارآمدتر و پایدارتر را می‌دهد. امروزه، اگرچه برخی موانع هنوز باقی مانده است، تکنیک‌های جدید مهندسی سازه و فناوری‌های حمل‌ونقل نیز زندگی افقی را در ارتفاع به راحتی با عنوان شهرهایی در ابرها در دسترس قرار می‌دهند.