ترجمه: آذر کریم‌زاده
جهان همیشه سریع‌تر از آنچه ما فکر می‌کنیم در حال تغییر است. محصولات جدید، فناوری‌های جدید، افق‌های جدید… که در بطن همه آنها نوآوری قرار دارد.
به گزارش جارچی اخباربه نقل از شهریار تبریز، در قرن حاضر، حمل و نقل “پاک” (دوچرخه، اسکوتر، اسکوتر برقی، تراموا، اتوبوس، و غیره) در دنیا اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. حمل و نقلی که سلامت عمومی و اکوسیستم‌ها را به خطر نمی‌اندازد، به نیازهای تحرک احترام می‌گذارد و در عین حال با استفاده از منابع تجدیدپذیر با نرخی کمتر از میزان لازم برای احیاء آنها و استفاده از منابع تجدیدناپذیر با نرخ کمتر از میزان مورد نیاز برای توسعه منابع تجدیدپذیر جایگزین سازگار است.
از این رو، کشور اتریش سیاستی در جهت تشویق استفاده از حمل و نقل کربن کم در نظر گرفته است. تصور کنید یک بلیت واحد به شما امکان دسترسی نامحدود به تمام وسایل نقلیه خصوصی و عمومی در شهر و حتی در سطح کشور را میدهد. این همان چیزی است که دولت اتریش با نام بلیت اقلیمی (Klimaticket ) اجرا کرده است. اتریشی‌ها با پرداخت ۳ یورو در روز، می‌توانند از این بلیت اقلیمی برای استفاده از کل شبکه حمل و نقل کشور استفاده کنند. همچنین میتوان این بلیت را تنها برای یک شهر انتخاب کرد و در یک محدوده تعریف شده به تمامی وسایل حمل و نقل آن دسترسی داشت. هدف این بلیت واحد اول از همه محدود کردن استفاده از وسایل نقلیه آلاینده و احترام به توافقات پاریس با هدف دستیابی به “کربن خنثی” است.
فراتر از تعهدات زیست محیطی، به یک سوال عملی پاسخ میدهد. استفاده از وسایل حمل و نقل اغلب یک مسیر با مانع است: بلیت قطار، بلیط مترو، اشتراک دوچرخه‌های سلف سرویس، رزرو اسکوتر یا اسکوتر برقی و غیره … بلیط واحد در نظر گرفته شده است که همه بلیت‌های سفر و جابجایی را در یک جا جمع کند. از این پس، به لطف بلیت اقلیمی به تمام شبکه‌های حمل و نقل عمومی و خصوصی در کشور میتوان دسترسی داشت. این سیستم اولین مدل در جهان نیست، زیرا برنامه‌های حمل و نقل دیگری وجود دارد که تحرک جمعی را تشویق میکند، اما اغلب با قیمت‌های بسیار گزاف، مانند سوئیس که در آن اشتراک سالانه ۳۷۰۰ یورو برای بلیت‌های درجه دوم است. برخلاف اینها، اشتراک اتریش دموکراتیک‌تر شده است و اشتراکی را با ۱۰۹۵ یورو در سال یا ۲۴ یورو در هفته ارائه میدهد.
این بلیت اقلیمی راهکاری مشخص جهت کاهش انتشار دی اکسیدکربن و پیوستن به پویایی “کربن خنثی” در کشور اتریش برای سال ۲۰۴۰ است. تقریباً به اندازه کارت هوشمند بدون تماس ناویگو در فرانسه مقرون به صرفه است، رانندگان را تشویق میکند که ماشین خود را در گاراژ بگذارند تا از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند.
علیرغم سود اولیه قوی که این امر برای آن کشور دارد، بازده انرژی و سرمایه گذاری صنعتی نیز باید قابل توجه باشد. این پیشنهاد حمل و نقل “ساده” به کشور این امکان را میدهد که کمبود نفت را پیش بینی کرده و برای آینده صنعتی حمل و نقل عمومی خود آماده شود و در عین حال حاکمیت انرژی خود را تقویت کند. تعهدی که اتریش را ملزم به بازنگری و تغییر برنامه ریزی شهری و شبکه ریلی خود میکند.
راه اندازی چنین ابتکاری مستلزم مطالعات و مذاکراتی است که می‌تواند چندین سال طول بکشد. در مورد آن، کشور اتریش قبلاً مجبور شده بود با روستایی‌ترین مناطق خود مذاکره کند تا آنها بپذیرند که مالیات آنها به ابتکار ملی کمک میکند (هرچند که سود کمی برای آنها خواهد داشت)، با توجه به اینکه استفاده از حمل و نقل عمومی در آنجا کمتر است. این موضوع به ما یادآوری میکند که یک پروژه واقعاً زیست محیطی باید همه ذی‌نفعان و ویژگی‌های آنها را یکپارچه کند. با این حال، بلیت اقلیمی می‌تواند به نمونه ای برای کشورهای دیگر نیز تبدیل شود.
گامی به سوی کربن خنثی
خرید این کارت آب و هوا یک ژست ملموس برای محیط زیست و همچنین نشانه تعهد خواهد بود: برای برخی افراد، به همراه داشتن این کارت مانند اعلام تمایل به انتخاب بیشتر وسایل حمل و نقل عمومی است. راهی که نشان میدهدحفاظت از محیط زیست موضوعی است که بسیار برای ما حائز اهمیت بوده و سیگنالی که برای سیاستمداران فرستاده میشود تا به آنها بگوییم که چگونه می‌خواهیم حمل و نقل آینده را در نظر بگیرند. زیرا این کارت نه تنها برای دارنده آن، بلکه برای مالیات دهنده نیز گران است. منظور این افراد از این جمله این است که بهتر است این پول را در توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی سرمایه گذاری کنیم تا جهت استفاده از خودروهای شخصی.
حمایت مراکز شهری
تشویق اتریشی‌ها به تردد با حمل و نقل عمومی به جای خودروهای شخصی دلایل خوبی دارد : انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از حمل و نقل به سرعت در حال افزایش است و ما باید تا سال ۲۰۳۰ آن را به نصف کاهش دهیم. این تصمیمی است که در بروکسل با موافقت دولت فدرال گرفته شد. اما بدون حمایت مقامات حمل و نقل عمومی وین و کلانشهرهای دیگر، رفع این چالش غیرممکن است.
در حالی که اتریش «بلیت اقلیمی» خود را اعلام کرده است، شهرداری دیگر کلانشهرهای دنیا می‌تواند از آن برای تبدیل شدن به شهری خنثی از کربن تا سال ۲۰۵۰ الهام بگیرد. به عنوان مثال، شهرداری پاریس در حال افزایش اقدامات برای ترویج حمل و نقل عمومی و محدود کردن وسایل نقلیه آلاینده در پایتخت است. روند این است که به جای اسکوتر، دوچرخه کرایه می‌کنند، به جای ماشین، اتوبوس را انتخاب می‌کنند. هلند و سوئیس نیز بلیت تکی خود را دارند اما بیش از ۳۰۰۰ یورو در سال هزینه دارد. آلمانی ها دسترسی به تمام قطارهای یک منطقه را با ۹ یورو در ماه ارائه می‌دهند.
با توجه به اینکه وضعیت اضطراری آب و هوا سالهاست در دستور کار قرار گرفته است با این حال، ابتکارات در این سطح بسیار محدود است. علیرغم هدف “خنثی بودن کربن”، توجیه تغییر تدریجی در عادات بر یک وقفه پرهزینه اما ضروری اولویت دارد. بدین ترتیب، به نظر میرسد ایده یک بلیت واحد برای حمل و نقل فرصتی عالی جهت ایجاد تحول و نوآوری در اوضاع است! بلیتی که تمام خدمات رزرو حمل و نقل را جمع آوری کند، گامی مثبت خواهد بود. سهولت دسترسی و استفاده، سهولت مدیریت، افزایش استفاده از حمل و نقل بدون کربن… اما ما منتظر چه هستیم؟