زهرا ترکمنلو معتقد است برای فیلمسازی که قصد سیاه‌نمایی یا کامروایی از جشنواره‌های خارجی را ندارد، هیچ چیز به اندازه حضور و دیده شدن در جشنواره‌های داخلی و منطقه‌ای و بازخورد مخاطبان نسبت به فیلمش اهمیت ندارد.

زهرا ترکمنلو (کارگردان فیلم کوتاه داستانی «صونا») که در شصت و ششمین جشنواره منطقه سینمای جوان بوشهر-خلیج فارس شرکت دارد، درباره فیلم خود گفت: «صونا» اسم خاص و نام دختر است، همیشه در ذهنم بود که از یک نام خاص برای فیلمم استفاده کنم و تجربه شخصی من از این نام آن را در ذهنم ماندگار کرده بود. همچنین صونا به معنای صیانت کردن است و جدا از اسم خاص بودنش به داستان فیلم نیز به نوعی مرتبط است.

وی افزود: این فیلم سومین اثر حرفه‌ای داستانی من است و پیش از این چند فیلم مستند و کوتاه ساخته بودم. دغدغه مهم‌تر من از ساخت این فیلم طرح مشکلات ازدواج برای دختران بود که در حال حاضر به یک معضل تبدیل شده است، زیرا دختران بسیار خوبی از هر نظر هستند که با وجود اینکه شرایط ازدواج دارند، برایشان امکان پذیر نمی‌شود و به همین دلیل یا مجبور می‌شوند به طریق سنتی ازدواج کنند یا وارد روابط آزادی می‌شوند که آسیب زننده است.

این فیلمساز عنوان کرد: «صونا» داستان دختری است که در آستانه چهل سالگی همچنان مجرد است، با مادرش زندگی می‌‌کند و با مشکل تنهایی و ترس از تنها ماندن دست و پنجه نرم می‌کند. فیلم من به دنبال نتیجه گرفتن نیست و دیدگاه من این است که چاره مشخصی نمی‌توان برای این وضعیت پیدا کرد یا اگر بشود از عهده دختران خارج است. به طور کلی فیلم یک سوال طرح می‌کند که یک دختر جوان که خود را از یکسری روابط حفظ کرده است، چطور باید با مشکل تنهایی خود کنار بیاید؟ همین سوال کافی است تا مخاطب و افراد جامعه را به فکر کردن وادارد.

ترکمنلو که از تبریز در شصت و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر حضور یافته است، بیان کرد: این اولین نمایش فیلم «صونا» در ایران است اما فیلم قبل‌تر به چهار جشنواره بین‌المللی نیز راه یافته است.‌ فیلم دوم من به یک جشنواره منطقه‌ای دیگر ارسال شده بود که به دلیل کرونا برگزار نشد. به سی و نهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز می‌خواستم «صونا» را برسانم که متاسفانه آماده نشد و تدوین نهایی‌اش انجام نشده بود.

وی دیده شدن اثر توسط مخاطب ایرانی را امری مهم دانسته و عنوان کرد: وقتی دغدغه‌های آثار سینمایی ما مربوط به ایران و سرزمین خودمان است و قصد سیاه نمایی و به تبع کامروایی در جشنواره‌های خارجی را نداریم، جشنواره‌های منطقه‌ای موثرترین فضا برای دیده شدن و نمایش فیلم‌ها می‌تواند باشد. زیرا مسائل و موضوعات این فیلم‌ها را به دلیل ملموس بودنشان بهتر می‌توانیم درک کنیم و من در وهله اول برایم مهم است که مخاطبان ایرانی فیلم‌هایم را ببینند.

وی ادامه داد: این جنس جشنواره‌ها برای فیلمسازان کوتاه اهمیت زیادی دارد. گاهی مسائل حاشیه‌ای در جشنواره‌های دیگر پیش می‌آید و بیشتر از اثر به نام فیلمساز توجه می‌کنند اما برای فیلم کوتاهی‌ها عمدتا دیده شدن فیلم‌شان برای مخاطب ایرانی مهم‌تر است و دست کم من به شخصه از حضور و کسب جوایز جشنواره‌های داخلی بیشتر خوشحال می‌شوم. البته این قابل تعمیم نیست و ممکن است خیلی از فیلمسازان اینطور فکر نکنند. به هر حال جشنواره‌ها مهم‌ترین بستر دیده شدن فیلم‌های کوتاه هستند البته پلتفرم‌ها نیز اخیرا به دیده شدن این آثار کمک کرده اند.

ترکمنلو با اشاره به علاقه‌اش نسبت به طرح مسائل زنان در آثار کوتاه خود توضیح داد: «حفره» و «دیگری» نام دو فیلم قبلی‌ام بود که اولی موضوعی ضدجنگ داشت و دومی به یک اختلال هویتی و جنسیتی می‌پرداخت اما اخیرا مایل هستم بیشتر به مسائل زنان در فیلم‌هایم بپردازم و این روند را ادامه دهم. زیرا من به عنوان یک خانم عمیق‌تر می‌توانم مسائل زنان را درک کنم و سوژه را بهتر بپرورانم. همچنین اخیرا به مسائل و موضوعات ملموس برای خودم و مخاطبان بیشتر توجه دارم تا بتوانم صادقانه تر در فیلم هایم صحبت کنم.