مدیرکل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گفت: این وزارتخانه و اداره کل میراث فرهنگی خوزستان تلاش‌های خود را برای ثبت‌جهانی مُضیف به صورت مشترک با کشور عراق در دستور کار خود قرار داده و این مهم به زودی تدوین و محقق خواهد شد.
به گزارش جارچی اخبار به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان علیرضا ایزدی بیان کرد: پرونده جهانی شدن مضیف در هجدهمین جلسه کمیته بین دولتی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آذرماه سال جاری در شهر کاسان جمهوری بوتسوانا توسط کشور عراق مطرح شد که بلافاصله با سفیر کشور عراق در این اجلاس گفتگو و موضوع ثبت‌جهانی و اشتراکات فرهنگی دو کشور مطرح و پیگیری شد.
وی افزود: در روزهای گذشته، هماهنگی‌ها و پیگیری‌های لازم را با اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان و معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان انجام و پرونده مضیف خوزستان به‌زودی ارائه شده و شاهد برگ زرین دیگری از میراث ناملموس استان زرخیز خوزستان و میهن عزیزمان خواهیم بود.
ایزدی ادامه داد: فرهنگ ناب مردم شریف عرب خوزستان و اهمیت به مضیف و نیز پذیرایی و ضیافت از دیرباز جایگاه ویژه‌ای داشته و همین موضوع باعث شده که فن‌آوری ساخت آن به پیشنهاد اداره‌کل میراث‌فرهنگی خوزستان به شایستگی در دی ماه ۱۳۹۰ در فهرست آثار ملی میراث‌فرهنگی ناملموس کشور ثبت شود.
در هجدهمین جلسه کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس که در شهر کاسان جمهوری بوتسوانا برگزار شد، سازه «مضیف» به عنوان سازه‌ای از نی که مربوط به سبکِ زندگی تالاب نشینان جنوب ایران و عراق است به نامِ عراق در فهرست آثار جهانی قرار گرفت.
در هجدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس از ایران سه پرونده برای ثبت‌جهانی بررسی شد که شامل افطار و مراسم اجتماعی ـ فرهنگی آن (مشترک با آذربایجان، ترکیه و ازبکستان)، هنر تذهیب (مشترک با آذربایجان، تاجیکستان، ترکیه و ازبکستان) و جشن سده (مشترک با تاجیکستان) بود که هرسه میراث ناملموس کشورمان جهانی شدند.
مضیف، به معنای محل ضیافت، همان اتاق پذیرایی از مهمان است که در بین مردمان عرب مرسوم است. این مهمان‌خانه قدمتی دیرینه دارد، سازه‌ای به ظاهر ساده که ساختی پیچیده دارد.
از عرب‌های ساکن استان‌های جنوبی ایران گرفته تا عرب‌های عراق، در مضیف از مهمانان خود پذیرایی می‌کنند، سالنی بزرگ و گسترده با ستون‌هایی از نی و پوششی از حصیر که شکاف‌هایی پنجره مانند برای ورود نور دارد و کف آن با فرش و قالیچه پوشانده می‌شود.
همچنین محل تجمع افراد قبیله و خویشاوندان نزدیک می‌باشد که در کنار هم جمع می‌شوند و با حضور شیوخ و بزرگان طایفه به حل و فصل مسائل و مشکلات می‌پردازند و قهوه‌خوری نیز در مضیف یک مراسم سنتی در میان اعراب است که آداب‌ورسوم و لوازم خاص خود را دارد.