مصطفی رستگاری، نویسنده و استاد دانشگاه تاکید دارد که رویداد استارتاپی فیلمنامه‌نویسی برای تداوم خود باید به حلقه تولید هنری وصل شود.
به گزارش جارچی اخبار، مصطفی رستگاری که با نخستین رویداد استارتاپی فیلمنامه‌نویسی همکاری دارد، با ارزیابی آثار رسیده به این رویداد، برگزاری نخستین رویداد فیلمنامه‌نویسی را در تشویق نویسندگان جوان برای نوشتن فیلمنامه، بسیار موثر می‌داند و در این باره اظهار کرد: متاسفانه عمدتا در سینما و حتی در تلویزیون‌مان مساله‌ای وجود دارد به نام حلقه مفقوده بین فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده. به این معنا که ارتباط میان آنان چندان متصل نیست و از این نظر، این رویداد استارتاپی می‌تواند به حل این مساله کمک کند و سبب شود که این ارتباط، از فضای رابطه‌گرایی و آشنابازی و … دور شود و به شکل منظم و با ساز و کار درستی رخ بدهد تا اگر تهیه‌کننده‌ای ، در پی فیلمنامه مناسبی باشد، به سرعت به یک فیلمنامه‌نویس خوب وصل شود؛ فیلمنامه‌نویسی که تمام مراحل داوری و حتی پرداخت اثر را در کنار یک استاد اهل فن طی کرده است. از این نظر، این رویداد، گام موثری است در جهت برقراری این ارتباط و می‌تواند به رشد سینمای ایران و سریال‌های داستانی‌مان کمک کند.
نویسنده فیلمنامه‌هایی همچون «چهل سالگی» و «به یاد بیاور» درباره تاثیر برگزاری این رویداد بر رشد و ارتقای فیلمنامه‌نویسی در کشورمان گفت: همیشه در سال‌هایی که در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های گوناگون تدریس داشته‌ام، با انبوه جوانان مستعدی، نه تنها در تهران، بلکه در مراکز استان‌ها و دیگر شهرها رو به رو بوده‌ام که ساز و کاری برای فعالیت آنان وجود ندارد.
رستگاری تصریح کرد: با اینکه امروزه همه چیز برخط و آنلاین شده، اما هنوز ساز و کاری برای کشف این استعدادها شکل نگرفته است و همچنان ناچار هستند تا با پیدا کردن شماره تماس یا دیگر راه‌های ارتباطی با تهیه‌کنندگان، زمینه‌ای برای فعالیت خود فراهم کنند اما متاسفانه تهیه‌کنندگان معمولا آنان را چندان جدی نمی‌گیرند و بیشتر ترجیح می‌دهند با کسانی که می‌شناسند و با آنان سابقه همکاری دارند یا به آنان معرفی شده‌اند، کار کنند. بخصوص که در بحث اقتصادی، وضعیت سرمایه‌گذاری، بسیار شکننده است و تهیه‌کننده نگران است که وارد ریسک شود و به همین دلیل ترجیح می‌دهد به تجربیات پیشین خود اعتماد کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: این وضعیت سبب شده تا بسیاری از این جوانان مستعد، با پیدا کردن شماره‌های تماس ما، خواهان کمک باشند و متاسفانه ما نیز نمی‌توانیم کمک چندانی بکنیم. به همین دلیل، کشف استعداد و وصل کردن استعدادهای درخشان به چرخه تولید، گام بزرگی است که رویداد استارتاپی فیلمنامه‌نویسی می‌تواند بردارد.
رستگاری با بیان اینکه این احتمال هست که از دل این رویداد فیلمنامه‌های خوبی بیرون بیاید، در عین حال تاکید کرد: اما باید قید دیگری اضافه شود. طبیعتا در مرحله اول، انبوهی از طرح‌ها می‌آید ولی به نظرم خوب است که در دل این استارتاپ پیشنهاد شود شرکت‌کنندگان باید با اصول اولیه فیلمنامه‌نویسی آشنا باشند. لازم هم نیست در کلاس‌هایی شرکت کنند که ناچار به پرداخت هزینه باشند چراکه در حال حاضر، در فضای مجازی، فایل‌های صوتی استادان بسیار خوب و نیز فیلمنامه‌نویسان درجه یک وجود دارد و نیز در پلتفرم‌هایی مانند فیلمیو، مستر کلاس فیلمنامه‌نویسان مطرحی مانند دیوید ممت در دسترس است.
او با ارزیابی طرح‌های رسیده، اضافه کرد: بنابراین خوب است که قبل از ارایه طرح، به داوطلبان گفته شود که طرح شما باید ویژگی‌های لازم را داشته باشد. آنچه در انبوه طرح‌های رسیده، کمی آزاردهند بود، این بود که بسیاری از شرکت‌کنندگان با اصول اولیه فیلمنامه‌نویسی آشنایی نداشتند. البته شاید گفته شود که اینها غربال می‌شود ولی برای اینکه علاقه‌مندان بتوانند طرح‌های بهتری ارایه بدهند و احتمال رسیدن فیلمنامه‌های خوب و رسیدن آنها به سرمنزل نهایی بیشتر شود، باید توصیه کرد که شرکت‌کنندگان، از آموزش‌های اولیه فیلمنامه‌نویسی بهره ببرند.
رستگاری در ادامه بر ضرورت ارتباط میان استارتاپ فیلمنامه‌نویسی با تشکل‌های تولید در سینما تاکید کرد و افزود: متولیان این استارتاپ باید با تشکل‌های تهیه‌کنندگی در ارتباط باشند تا پس از کامل شدن فیلمنامه‌های اولیه و رسیدن آنها به مرحله نهایی و اگر احیانا بعد از داوری، جایزه‌ای کسب کردند، این پیوند بتواند برقرار شود چراکه اتصال به چرخه تولید، بسیار مهم است.
این مدرس سینما خاطرنشان کرد: اگر این رویداد می‌خواهد به سرانجام برسد و دوام داشته باشد، باید به تشکل‌های تهیه‌کنندگی وصل شود تا برگزیدگان آن بتوانند طرح‌های خود را در مدت زمان کوتاهی ارایه کنند یا خلاصه آن را به صورت مکتوب بفرستند تا کارهای آنها به حلقه تولید وصل شود. به نظر من این نکته بسیار مهمی است و برگزارکنندگان رویداد قطعا باید به آن بیندیشند.