عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه تعدادی از نمایندگان مجلس به دنبال ابطال بخشنامه وزارت آموزش و پرورش مبنی بر ممنوعیت بازنشستگی معلمان هستند، گفت: با فرستادن معلمانِ بی‌انگیزه سرکلاس درس، نباید حق و حقوق بچه‌های مردم را ضایع کنیم.
به گزارش جارچی اخبار، «رمضان رحیمی» عضو کمیسیون آموزش مجلس در واکنش به بخشنامه اجبار معلمان به ادامه خدمت بعد از ۳۰ سال که دیوان عدالت اداری روز گذشته بر اصلاح آن تاکید داشت گفت: بخشنامه‌ای که وزارت آموزش و پرورش در خصوص نگهداری نیروهای بازنشسته، یعنی ممانعت از بازنشستگی معلمانی که با هر مدرکی، ۳۰ سال خدمت کرده‌اند، صادر کرده‌است، تغییر رویه‌ای است نسبت به اقداماتی که تا امروز وزارت آموزش و پرورش داشته است. در واقع موضوع بازنشسته‌سازی نیروها باید براساس ماده ۱۰۳ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ انجام شود. حالا سوال ما این است که اگر رویه‌ی فعلی درست است، آیا وزارت آموزش و پرورش تاکنون تخلف می‌کرده است؟ چون قانون که از سال تصویب تاکنون، تغییر نکرده‌است. هیچ اصلاحیه و بند و تبصره‌ای هم به قانون مذکور افزوده نشده‌است.
وی یادآور شد: از زمان تصویب قانون مدیریت خدمات تا کنون، نیروهایی که ۳۰ سال سابقه در آموزش و پرورش داشته‌اند در هر سنی که بودند، بازنشسته می‌شدند، ولی در قسمت اداری اگر ۳۰ سال سابقه داشتند و مدرک تحصیلی‌شان کارشناسی ارشد و دکتری بود، می‌توانستند با خواست خودشان ادامه کار بدهند و بازنشسته نشوند، اما اگر ۳۰ سال سابقه داشتند و مدرک‌شان کارشناسی بود، نمی‌توانستند در قسمت اداریِ آموزش و پرورش ادامه کار بدهند و اگر متقاضی تداوم خدمت بودند به آن‌ها گفته می‌شد که باید به مدارس بروند، اما تا کنون هیچ الزام و اجباری نبود که اگر نیرویی ۳۰ سال خدمت کرده، اما سنش کمتر از ۶۰ سال است، باید ادامه به خدمت بدهد. همچنین نیروهایی که مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری داشتند هیچ وقت ملزم به ۳۵ سال خدمت نبودند، یعنی از سال ۸۶ تا حالا اینطور بوده است.
رحیمی همچنین در پاسخ به این سوال که معاون حقوقی وزارت آموزش و پرورش در رابطه با این تصمیم ضمن استناد به مواد ۸۸ تا ۹۲ برنامه‌ی هفتم، اعلام کرده‌اند که این برنامه، وزارت آموزش و پرورش را مکلف می‌کند که ظرف مدت شش ماه، آیین‌نامه‌ی سند جامع نیروی انسانی را دوباره آماده کند، آیا چیزی از این فرصت شش‌ماهه باقی مانده است؟ گفت: عزیزان امروز به قانون برنامه‌ی هفتم استناد می‌کنند، این قانون می‌گوید که وزارت آموزش و پرورش مکلف است سند جامعه سرمایه‌ی انسانی آموزش و پرورش شامل جذب، گزینش، تربیت، استخدام، نگهداشت، ارتقا، بازنشستگی و خروج از خدمت را ظرف مدت ۳ ماه از لازم‌الاجرا شدن این قانون تهیه کرده و ترتیبات قانونی لازم را جهت تصویب و اجرایی کردن آن اعمال کند که تا امروز آن مهلت سپری شده و دولت هم در این زمینه هیچ کاری نکرده است.
تلاش برای ابطال بخشنامهِ ممنوعیت بازنشستگی معلمان
وی تاکید کرد: هیچ قانونی تا حالا تصویب نشده که ما یک فرهنگی را با فقط با ۳۰ سال سابقه خدمت و ۶۰ سال سن بازنشسته کنیم و نه کمتر از این سن. هیچ قانونی هم تصویب نشده که بگوید ۳۵ سال سابقه و ۶۰ سال سن شرط بازنشستگی نیروهای کارشناسی ارشد و ارشد به بالاست. اینها مواردی است که من‌درآوردی‌ست و الان هم تعدادی از نمایندگان مجلس به دنبال ابطال این بخشنامه هستند.
عضو کمیسیون آموزش مجلس افزود: ممکن است سازمان امور اداری و استخدامی یک مجوز یا نامه‌ای به آموزش و پرورش برای این تصمیم داده‌است، ولی این نامه دلیل نمی‌شود که چنین تصمیمی بگیرند. سازمان امور اداری و استخدامی، مکلف بوده است براساس نیروهایی که بازنشست می‌شوند و از آموزش و پرورش خارج می‌شوند، ردیف استخدامی در اختیار آموزش و پرورش قرار دهد ولی فعلا چنین کاری نکرده‌است. بنابراین اگر می‌خواهند، این موضوع حل شود، سازمان امور اداری و استخدامی مکلف است که ردیف‌های استخدامی مورد نیاز را برای آموزش و پرورش تامین کند.برخی نیروهای خرید خدمات تا ۱۲ سال هم سابقه کار در بدنه آموزش و پرورش دارند، به نظرم آموزش و پرورش اینها را یا به صورت استخدام آزمایشی یا تغییر وضعیت و قرارداد معین استخدام کنند تا مشکل موجود حل شود.
بازنشستگان می‌گویند چرا باید مجبور به کار کردن بشویم؟
نایب رییس کمیته آموزش و پرورش کمیسیون آموزش مجلس ادامه داد: در حال حاضر ما برای دو دسته از افراد، نارضایتی ایجاد کرده‌ایم. یکی فرهنگیان بازنشسته که الان می‌توانند بازنشسته بشوند و بروند، یکی هم نیروهای خرید خدمات که آماده به کارند و می‌توانند بمانند و کار کنند. از یک طرف نیروهایی که بازنشسته شده‌اند، اما انگیزه ندارند و نمی‌خواهند بمانند، کار کنند، می‌گویند چرا باید اضافه‌تر کار کنیم؟ چرا کسی که در شرکت نفت است، در پالایشگاه است، در صنایع مادر است به دنبال این است که قانون وضع بشود تا بتواند بعد از ۳۰ سال هم شاغل بماند، تا ۳۵ سال و حتی ۴۰ سال، اما در آموزش و پرورش برعکس، می‌خواهند قانون وضع شود که ۳۰ سال که تمام شد، زودتر بازنشسته شوند و بروند. سوال این است که با آموزش و پرورش چه کار کرده‌ایم؟ معلمی که ۳۰ سال خدمتش تمام می‌شود می‌گوید من یک روز هم دیگر انگیزه‌ی ماندن ندارم، چرا که نه به وضع کرامتش و نه به وضع معیشتش توجهی نکرده‌ایم و به این دلیل است که می‌خواهد برود.
به اجبار نمی‌شود معلم بازنشسته را سر کلاس نگه داشت
رحیمی ادامه داد: با زور که نمی‌شود نیرو را نگه دارند، باید ایجاد انگیزه کنند و مشوق‌هایی را در قانون پیش‌بینی کنند. در نهایت هم معلم را مخیر بگذارند، باز هم به اجبار نمی‌شود، شاید کسی توانش را دیگر نداشته باشد. باید معلمان مخیر باشند و آموزش و پرورش هم بگوید این پاداش‌ها و مزایا را ما برای شما در نظر می‌گیریم و اگر خواستید ادامه دهید و به طور مثال اواخر خرداد یا اوایل تیر هم برای معلمان فرصت باشد که اعلام رضایت کنند. ممکن است ما در منطقه‌ای ۱۰۰ نفر بازنشسته داشته باشیم. و ۵۰ نفر از این صد نفر بنابر این پاداش‌ها و مزایا اعلام رضایت کنند به جهت ماندن در آموزش و پرورش. اما آن ۵۰ نفری که نمی‌خواهند بمانند باید بتوانند بروند، نمی‌شود اجباری یک وقت، یک کسی توانش را دیگر ندارد.
با فرستادن معلمانِ بی‌انگیزه سرکلاس درس، حق و حقوق بچه‌های مردم را ضایع نکنیم
این نماینده مجلس در توضیح بیشتر سخنانش افزود: بحث، بحث آموزشی است، نمی‌شود فردی که انگیزه و آمادگی ندارد را ما سر کلاس بفرستیم بعد هم نتواند وظیفه‌ای که بر عهده دارد را انجام بدهد. باید کسی که توانایی و علاقه دارد را مخیر بگذاریم، خود فرد هم می‌بیند توانایی کار را دارد و حق و حقوق بچه‌های مردم را ضایع نمی‌کند و آن حق را می‌تواند ادا کند. این فرد انگیزه دارد و می‌ماند و از طرف دیگر هم سازمان امور اداری و استخدامی مجوزهای لازم را برای نگهداری این افراد در بدنه‌ی آموزش و پرورش بدهد.
وی با تاکید بر ضرورت افزایش بودجه آموزش و پرورش همچنین گفت: اگر این بودجه افزایش پیدا نکند ما در همه‌چیز به مشکل می‌خوریم؛ در تامین معلم، زیرساخت‌ها، نوسازی مدارس فرسوده، پاداش پایان خدمت فرهنگیان و …. بنابراین باید بودجه آموزش و پرورش را در سال آینده ارتقا بدهند و تنها راه همین است. از طرفی برنامه‌ریزی درست و اصولی هم باید باشد.