خوان گاریدو سرمربی اسپانیایی پرسپولیس در هفته های گذشته تغییرات عمده ای را در ترکیب تیم خود داده است که بنظر می‌رسد این موضوع بخشی از تفکرات مربی گری او بوده است و در تیم های قبلی خود نیز بارها این اتفاق را رقم زده است.
به گزارش جارچی اخبار به نقل از ایلنا، سرمربیان مختلف در فوتبال جهان هر کدام متد خاص و ویژه‌ای برای تقسیم انرژی بازیکنان و تعیین ترکیب خود در طول یک فصل فوتبالی دارند. برخی مربیان، اعتقاد به استفاده از یک ترکیب ثابت و تغییر حداقلی برای افزایش ثبات و هماهنگی در ترکیب تیم دارند و برخی دیگر از مربیان، ترکیب ثابتی را برای جام‌های مختلف در نظر می‌گیرند؛ برای مثال سیمونه اینزاگی در اینتر از یک ترکیب ثابت در سری آ ایتالیا و یک ترکیب متفاوت به شکل ثابت در بازی‌های میانه هفته یا بازی‌های لیگ قهرمانان اروپا استفاده می‌کند.
برخی دیگر از سرمربیان اما اعتقادی به استفاده از ترکیب‌های مشابه و تقلا برای پیدا کردن یک ترکیب ایده‌آل ندارند و از هرگونه تغییرات و چرخشی در ترکیب تیم خود استقبال می‌کنند. ماسیمیلیانو آلگری، یکی از موفق‌ترین نمونه‌های این نوع از سرمربیان است که کمتر کسی استفاده او از دو ترکیب مشابه در دوران حضور وی روی نیمکت یوونتوس را به خاطر دارد.
با توجه به اینکه خوان کارلوس گاریدو در پرسپولیس از ترکیب‌های متفاوتی استفاده کرده است، این نگرانی برای هواداران پرسپولیس به وجود آمده که شاید او شناخت درستی از بازیکنان ندارد و یا هنوز بعد از ۴ ماه، ترکیب ایده‌آل خود برای حضور در زمین را پیدا نکرده است.
با این حال با نگاهی به ترکیب تیم‌های قبلی این سرمربی اسپانیایی، می‌توان این موضوع را متوجه شد که او به چرخش و تغییرات در ترکیب تیم خود عادت دارد و سعی می‌کند از تمام پتانسیل لیست تیم خود، بویژه در خط میانی و تهاجمی استفاده کند. در پنج بازی آخر گاریدو در دوره دوم حضور وی در تیم وداد مراکش، او به طور میانگین در هر مسابقه بیش از ۳ تغییر را در ترکیب تیم خود انجام داده بود. او حتی در یکی از مسابقات لیگ قهرمانان آفریقا، شکل و آرایش ترکیب تیم خود را به سه دفاعه تغییر داد.
۹ بازی آخر گاریدو روی نیمکت تیم اتحاد الجزایر در فصل گذشته نیز از این حیث قابل بحث است؛ چرا که این تیم در ۹ مسابقه پایانی نه برنامه فشرده‌ای داشت و نه در مسابقات جام کنفدراسیون فوتبال آفریقا حاضر بود اما گاریدو، به طور میانگین در این مسابقات نیز بیش از ۴ تغییر را در ترکیب ۳-۳-۴ تیمش برای هر بازی ایجاد کرد.
البته هم در پرسپولیس و هم این دو تیم آفریقایی، می‌توان به نقش مؤثر غیبت بازیکنان و مصدومیت‌ها در این تغییرات اشاره کرد اما گاریدو مشخصاً علاقه زیادی به تغییر شکل بازی خود در خط هافبک و حمله دارد. تغییر مکرر وینگرها و بازیکن پست ۸ و ۱۰ که در پرسپولیس هم می‌بینیم، یکی از تغییرات موردعلاقه گاریدو در اتحاد الجزایر و وداد مراکش هم بوده و به نظر می‌رسد ترکیب‌های گاریدو بیش از آنکه متأثر از عدم شناخت او از بازیکنان باشند، متأثر از دیدگاه و رویکرد فنی این سرمربی اسپانیایی است.
یکی از عوامل موفقیت و تداوم عملکرد مناسب پرسپولیس در یک دهه اخیر، ثبات ترکیب و بازیکنان پرسپولیس در چندین فصل با مربیانی چون برانکو ایوانکوویچ و یحیی گل‌محمدی بوده که چندان اعتقادی به ایجاد تغییر در ترکیب تیم خود نداشته‌اند اما حالا، سرمربی‌ای به پرسپولیس آمده که تغییر را بخشی جدانشدنی از حرفه مربیگری خود می‌داند و دوست دارد از پتانسیل تمام بازیکنان حاضر در لیست تیم استفاده کند.
به همین خاطر، این تغییر در ترکیب را نمی‌توان ناشی از عدم شناخت گاریدو از بازیکنان ایرانی یا ستارگان پرسپولیس دانست و باید دید شیوه کار او، در نهایت چه نتیجه‌ای را برای پرسپولیس به همراه خواهد داشت.