رئیس دانشگاه علامه طباطبایی تهران از توسعه دیپلماسی علمی با پیشنهاد راهاندازی شبکهای از دانشگاههای عضو بریکس خبر داد.
به گزارش جارچی اخبار، «شجاع احمدوند» رئیس دانشگاه علامه طباطبایی تهران درباره فعالیتهای مربوط به دیپلماسی علمی در این دانشگاه و در پاسخ به این سوال که کشورهای هدف دانشگاه در این زمینه چه کشورهایی هستند؟ گفت: چین و روسیه همیشه جایگاه مهمی داشتهاند، اما حدود ۳۰ کشور هستند که با آنها مراودات خوبی داریم. در اروپا نیز با کشورهایی مانند ایتالیا و اسپانیا روابط خوبی داشتهایم و همچنان این روابط را کم و بیش داریم.
وی افزود: در واقع کشورهای همسایه، گام اول ما هستند و برخی کشورها با جایگاه استراتژیکتر مانند چین و روسیه و بههرحال کشورهای اروپایی نیز در فازهای بعدی جزو اولویتهای ما هستند.
احمدوند همچنین در پاسخ به این سوال که آیا در هر حوزه علمی، کشور هدف مشخصی را در نظر گرفتهاید؟ گفت: اینطور نیست که ما به این مرحله رسیده باشیم که به این اندازه بر مبنای رشتهها، ارتباطات با این کشورها داشته باشیم.
احمدوند اضافه کرد: یکی از اولویتهای جدید، کشورهای حوزه بریکس هستند. ما پیشنهاداتی را مطرح کردیم که یکی از آنها این است که شبکهای از دانشگاههای حوزه بریکس راهاندازی کنیم. همچنین شبکهای از کتابخانهها که دسترسی به منابع مختلف داشته باشیم و همچنین یک شبکه از اندیشمندان با یکدیگر ایجاد کنیم که این پیشنهاداتمان را فرستادیم.حالا منتظریم واکنشی از ناحیه آنها داشته باشیم و کارمان را پیگیری کنیم.
رئیس دانشگاه علامه همچنین در پاسخ به این سوال که یکی از مسائلی که گریبانگیر دانشگاههای ایرانی است مسئلهی رد سریع (fast reject) مقالات اساتبد و دانشجویان از سوی ژورنالهای جهانی و بینالمللی است، آیا فعالیتهای دیپلماسی علمی دانشگاه شما تلاشی برای مقابله با این مسئله است؟ گفت: واقعیت این است که نمیتوانیم بگوییم برنامه ما دقیقا در جهت مقابله با آن بوده است، اما در کل میدانید که در رشتههای علوم انسانی، مقالات ریجکت میشوند و بخشی از آن علتش این است که شاید نوع زبانی که در حوزههای علوم انسانی به کار میرود، عمیقتر و وسیعتر است.
وی در تشریح این مسئله افزود: به طور مثال در یک مقاله شیمی یا فیزیک، بسیاری از واژگان همان واژههای انگلیسی است، اما وقتی میخواهید یک مقاله حقوقی بنویسید، زبان انگلیسی بسیار قوی نیاز دارد. بعضیاوقات ممکن است بخشی از ریجکت شدن مقالات ناشی از این باشد، اما در بخشی دیگر هم واقعاً نگاههای سیاسی نیز گاهی صورت میگیرد. به طور مثال مقالاتی که در حوزههای سیاسی هستند، گاهی اوقات با رویکردهای آنها سازگاری ندارد.