شب که به میانه می رسد، پیرمرد، ناگهان، ایست قلبی می کند. پرستاران اورژانس دست به کار می شوند و پیرمرد را با تخت به اتاق احیاء می برند و دختر، فریاد زنان، پشت سر آنان راه می افتد.
عملیات احیا پاسخ می دهد و پدر عجالتا به زندگی بازمی گردد؛ عجالتا از این باب که پدر به دلیل بازگشت به اورژانس و شرایط نامناسب این بخش، صبح هنگام در حالی که روی پیکر پدر، ملحفه سپید کشیده شده است به سردخانه منتقل می شود.
پرستار اورژانس می گوید: برخی روزها شاهد چندین نمونه از این دست هستیم و این مایه تاسف و درد دو چندان است که گاهی به مدت چند روز بیمار بدحالی در اورژانس به اجبار بستری می شود.
کمبود تخت‌های مراقبت ویژه مثل ICU و CCU موجب می شود که گاهی مسئولان بیمارستان مجبور شوند بیمار واجد مراقبت ویژه را به علت همین کمبود روی تخت اورژانس بستری کنند به امید زمانی که یکی از تخت‌های مراقبت ویژه خالی شود.
کمبود تخت‌های مراقبت ویژه مثل ICU و CCU موجب می شود که گاهی مسئولان بیمارستان مجبور شوند بیمار واجد مراقبت ویژه را به علت همین کمبود روی تخت اورژانس بستری کنند به امید زمانی که یکی از تخت‌های مراقبت ویژه خالی شود.
اینجا اورژانس بیمارستان شهید بهشتی کاشان است
اینجا اورژانس بیمارستان شهید بهشتی کاشان یکی از چند صد اورژانس بیمارستانی کشور است. جایی که بیمار اورژانسی براساس قوانین بیمارستانی، پس از ۶ تا نهایت ۱۲ ساعت باید در این بخش تعیین تکلیف شود. یعنی یا ترخیص یا در بخش عمومی و یا مراقبت ویژه بیمارستان بستری شود. اما در اورژانس این بیمارستان، بیماران بستری به اذعان برخی همراهان بیمار، سابقه ۱۰ روز ماندگاری در اورژانس به جای بستری شدن در بخش را هم دارند.
فضای اورژانس بیمارستان بهشتی کاشان چگونه است؟
فضای اورژانس بیمارستان بهشتی کاشان به عنوان دسترس پذیرترین بخش مردمی در همان ابتدای ورود، شرایط جنگی را تداعی می کند، انگار مکانی شبیه پارکینگ عمومی است که تبدیل به بیمارستان صحرایی شده است. بوی تعفن در محل اورژانس به حدی است که راه نفس کشیدن را می بندد و ناخودآگاه حالت تهوع دست می دهد.
ازدحام تخت‌ها و بیماران به وضوح بسیار بیشتر از ظرفیت اورژانس است. اما نبود امکانات، کم توجهی کارکنان، عدم برخورداری از پزشک متخصص به صورت شبانه روز بویژه از عصر به بعد کم ترین مشکلاتی است که دل همراهان بیماران و نیز بیماران را به درد آورده است.
یک محیط پر از استرس برای بیمار
یکی از موارد و نکات لازم برای درمان بیمار، ایجاد محیطی آرام و بدون جنجال و سر و صداست. اما حضور مختلط بیماران در بخش اورژانس این بیمارستان از بیماران، فضای اورژانس را به فضایی پرتنش و پر استرس تبدیل کرده است. به عبارت دیگر در این اورژانس هم بیمار سرپایی یا بیمار نیازمند بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه را می توان دید که تختش در کنار تخت مراجعه کننده جوانی قرار دارد که به خاطر مثلا یک دعوا یا کتک کاری همراه با ماموری در وضعیت بسیار نامناسب و با داد و بیداد و ناسزاهای رکیک بستری شده و زیر سرم رفته است.
بیمار نیازمند بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه را می توان دید که تختش در کنار تخت مراجعه کننده جوانی قرار دارد که به خاطر مثلا یک دعوا یا کتک کاری همراه با ماموری در وضعیت بسیار نامناسب و با داد و بیداد و ناسزاهای رکیک بستری شده و زیر سرم رفته است.هتلینگ نامناسب برای بیمار اورژانس
وقتی بیماری در بیمارستان بستری می شود باید به او خدمات دیگری به جز خدمات پزشکی بدهند که به آن هتلینگ می گویند.
شاید این پرسش برای برخی باشد که هتلینگ بیمارستان یعنی چه؟ در واقع هتلینگ بیمارستانی به تمام فعالیت های خدماتی، زیستی، رفاهی و حتی ظاهری بیمارستان گفته می شود که اتفاقا تمام این فعالیت‌ها نزدیک به خدماتی است که کارکنان هتل به مشتریان خود ارائه می دهند. جالب اینجاست که این فعالیت ها به طور مستقیم به درمان بیماران مربوط نمی شود اما در میزان رضایت آنان بشدت تاثیرگذر است.
هتل و بیمارستان از جهاتی شبیه به هم هستند مثلاً هر دو دارای قسمت هایی مثل پذیرش، آشپزخانه، فضای عمومی جهت رفاه همراهان یا میهمانان هستند اما در تمام موارد شبیه نیستند مثلاً قسمت های درمانی که بیمارستان دارد. شباهت بعدی، همانگونه در هتل نحوه صحبت و رفتار هتلداران همراه با احترام و توجه با میهمانان خود هست، در دستورالعمل هتلینگ بیمارستان ها اولویت اصلی آنان احترام و توجه به بیمار خود جزو موارد اصلی است.
خُب باید دید آیا چنین خدماتی یا به قول معروف هتلینگ اورژانس بیمارستان بهشتی هم اینگونه است؟ خدمات تعویض بستر و دیگر پرستاری های خاص بیماران نیازمند مراقبت های ویژه اما بستری شده در اورژانس که باید توسط پرسنل انجام شود، توسط همراه بیمار در شرایطی نامناسب و با امکانات محدود انجام می شود. در این میان اصلا شاید مهم نباشد که آیا این امور را همراه بیمار بلد هست یا خیر.
وقتی می‌گوییم امکانات محدود یعنی اینکه مثلا باید حداقل یک کیسه زباله مخصوص کنار تخت باشد که نیست یا اینکه ماسک و دستکش استاندارد وجود داشته باشد که آنهم بیشتر وقت ها نیست. با این وجود این مساله کاملا غیربهداشتی در مجاورت بیماری صورت می گیرد که خودش اموراتش را انجام می دهد و به ناچار باید بسیاری از آلودگی ها را بپذیرد و این در حالی است که با کمی مدیریت قابل حل شدن است.
از سوی دیگر مساله بهداشت اورژانس به شدت زیر سوال است. از تمیز کردن کف اتاق یا سالن گرفته تا سطل های زباله ای که با فاصله های کمی از بیماران قرار گرفته است و هیچ تفکیکی برای زباله های مختلف نیز وجود ندارد. در این سطل ها از پوشاک آلوده بیماران تا چیزهای دیگر یافت می شود.
از دیگر مشکلات همراهان بیماران، کمبود شیر آب و یا سرویس مناسب شست‌وشو در بخش اورژانس است به طوریکه تنها یک روشویی قدیمی در کنج و گوشه ای از این فضا تعبیه شده است که در دید قرار ندارد و هم اینکه به دلیل ازدحام تخت ها و حتی چسبیده بودن آنها در ساعاتی به همدیگر، قابلیت استفاده برای همگان را ندارد.
این بخش همچنان از نبود سرویس بهداشتی مناسب نیز رنج می برد به نحوی که برای بانوان از دو سرویس بهداشتی موجود یکی به دلیل مسدود بودن و کثیف بودن، غیر قابل استفاده و متروکه و دیگری، مشترک برای تخلیه سوند بیماران بدحال و استفاده بیماران سرپایی است.
جایی که بیمار اورژانسی براساس قوانین بیمارستانی، پس از ۶ تا نهایت ۱۲ ساعت باید در این بخش (اورژانس) تعیین تکلیف شود. یعنی یا ترخیص یا در بخش عمومی و یا مراقبت ویژه بیمارستان بستری شود. اما در اورژانس این بیمارستان، بیماران بستری به اذعان برخی همراهان بیمار، سابقه ۱۰ روز ماندگاری در اورژانس به جای بستری شدن در بخش را هم دارند.
آقای دکتر! ظهر بخیر
از سویی دیگر، پزشک متخصص مشترک بیماران به جای اینکه صبح ها به بیماران سر بزند گاهی این سر زدن ها به ظهر و بعد از ظهر یعنی ساعت ۱۴ طول می کشد و باید به آن پزشک بابت این دیر آمدن ها ظهر بخیر گفت. با اینکه وظیفه بسیاری از پرستاران و همراهان نگران بیماران بویژه بیماران نیازمند به مراقبت های ویژه بستری در بخش اورژانس این است که تکلیف خود برای مواردی همچون دارو و خوراک بیمار را باید از اول صبح براساس دستور پزشک بدانند، در بیمارستان شهید بهشتی کاشان اینگونه نیست چون به اذعان خود پزشکان و پرستاران، حال این بیماران لحظه ای است و بیمار تا روز بعد یا حتی تا لحظه بعد، شرایط متفاوتی را پشت سر می گذارد.
وقتی هم که پزشک بالاخره می آید، بیمار، پس از معاینه شدن تا روز بعد، وسیله آزمایشگاهی دانشجویان پزشکی و پرستاران بدون حضور پزشک قرار می گیرد و شرایط بسیار وخیم تری را پشت سر می گذراند. به عبارت دیگر از ظهر تا صبح یا ظهر روز بعد یعنی چیزی حدود ۱۶ تا ۲۴ ساعت هیچ پزشکی نه برای سرکشی به بیماران می آید و نه پاسخگویی به همراهان بیمار وجود دارد. بنابراین دست همراه بیمار تنها به دانشجویان پزشکی می رسد. بیماران دقیقا اینجا همچون بخشی از آزمایشگاه و موضوع آزمایش و آزمون و خطای دانشجویان پزشکی اند. یک کلاس درس عملی البته بدون حضور استاد.
تمام فرضیات و یافته ها و آموخته های علمی دانشجویان اینجا به محک آزمایش، توسط خودشان گذاشته می شود تا بهتر یاد بگیرند و به خود نمره دهند. غافل از اینکه اینجا خطا به قیمت جان یک انسان تمام می شود. یاد بگیرند، آزمون و خطا کنند، تخصص و فوق تخصص شان را با آزمایش روی بیمارانی بگیرند که به خاطر نداشتن توانایی مالی، امکان بستری شدن در بیمارستان های خصوصی کاشان را ندارند و ناچارند چند روز در اورژانس بیمارستان آموزشی بمانند تا شمارش معکوس برای مرگ داشته باشند.
آزمایش خون بدون استفاده
گاهی در اورژانس فعالیت های مشابه و نبود هماهنگی پرستاران را هم می بینیم. به عنوان نمونه، پرستاری بر بالین بیمار حاضر می شود، فعل و انفعالی روی بیمار انجام می دهد بعد از نیم ساعت پرستار دیگری می آید و همان کار را تکرار می کند و این اشتباه گاهی به تداخل دارویی، تمدید تزریق یا خوراندن دارویی تکراری منجر می شود که برای برخی بیماران بسیار خطرناک است.
به گزارش جارچی اخبار به نقل از ایرنا, نکته قابل تامل دیگر آزمایش خونی است که از همه بیماران این بخش، ابتدای هر صبح گرفته می شود. از پرستاری که برای گرفتن آزمایش آمده است، سوال می کنم: این آزمایش خون هر روزه برای چیست؟ پرستار می گوید: متاسفانه این رویه بدون هیچ فلسفه ای کار روتین (عادی) و دائمی پزشکان اورژانس شده است و در بسیاری موارد حتی پزشک نگاهی مختصر هم به نتیجه آزمایش نمی کند و جواب آزمایش در پرونده بیمار بدون هیچ سود و تاثیری در فرایند درمان بایگانی می شود.
به هر حال اورژانس بیمارستان شهید بهشتی کاشان با این مشکلات، مراجعان بسیاری دارد و نقطه امید بسیاری از درماندگان از بیمارستان های خصوصی است. امیدی که امروز تنها پیام آور اضطراب و یادآور مرگ است آنچنان که در بین مردمان بومی معروف شده است که کسی سالم و زنده از این بیمارستان خارج نمی شود.
پیگیری های خبرنگار ایرنا برای پاسخگویی مسئولان امر در این زمینه تا لحظه مخابره این گزارش، بی نتیجه ماند. دکتر محمدحسین مکی، مدیر مجتمع بیمارستانی شهید بهشتی کاشان با وجود حضور در اتاقش از گفت وگوی حضوری و حتی تلفنی با خبرنگار ایرنا سرباز زد.