محسن جسور با اشاره به اینکه فیلم «شکار حلزون» مفهومی درونی و انسانی را دنبال می‌کند، گفت: در «شکار حلزون» به اولویت اخلاق در همه چیز می‌پردازم
به گزارش جارچی اخبار، محسن جسور کارگردان فیلم سینمایی «شکار حلزون»که در روز اول چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر در خانه جشنواره نمایش داده شد، در گفتگو با ایلنا، درباره اقتباس از نمایشنامه «مرگ و دوشیزه» اظهار کرد: رومن پولانسکی از این نمایشنامه اقتباسی دارد که فیلمی با همین نام ساخته و در ایران هم فیلمی اقتباسی از این اثر ساخته شده که کارگردان آن بیژن میرباقری است ولی تفاوت «شکار حلزون» با این آثار در این است که هر دو فیلم اقتباسی کاملا وفادار به جزئیات نمایشنامه دارند اما من در «شکار حلزون» آن موقعیت نمایشی را برداشت کرده‌ام و می‌توان گفت که نگاهی آزاد به نمایشنامه آریل دورفمن دارم.
این کارگردان درباره قرابت اثر دورفمن با فرهنگ و جامعه ایران گفت: به لحاظ محتوایی هیچ قرابتی بین نمایشنامه دورفمن با فرهنگ و جامعه ایران وجود ندارد و من فقط وضعیت نمایشی را اقتباس کردم و در واقع مثلث چالش‌برانگیز این نمایشنامه را برای پرداخت انتخاب کردم.
وی درباره حذف جنبه سیاسی نمایشنامه «مرگ و دوشیزه» گفت: اصلا نشان سیاسی در این فیلم وجود ندارد، «شکار حلزون» کاملا یک فیلم انسانی است و من تلاش کردم به اولویت اخلاق در همه چیز بپردازم. در یک اثر درام باید مسئله، کشمکش و تعلیق ایجاد کنیم و در نهایت فکر می‌کنم وقتی فیلم من با سوال به پایان می‌رسد و این سوالی است که مخاطب با فطرت خودش آن را پیدا می‌کند. در جایی از فیلم دکتر می‌گوید آنچه که ما می‌‌دانیم واقعیت است اما حقیقت همیشه نزد خود آدمهاست.
جسور در پاسخ به پرسشی درباره وجود عنصر تصادف در مسیر قصه فیلمنامه «شکار حلزون» اظهار کرد: تصادف با تقدیر متفاوت است. من اتفاقا درباره این موضوع مقاله‌ای دارم که در یکی از رسانه‌های کشور منتشر شده و به سینمای تصادفی و سینمای تکرار پرداخته‌ام.
وی افزود: در تمایز بین تصادف و تقدیر یک نکته کلیدی وجود دارد که تقدیر بر مبنای تصمیم اتفاق می‌افتد و تصادف اینچنین نیست. به عنوان مثال در فیلم «لئون حرفه‌ای» ما می‌توانیم این نقص را وارد بدانیم که چطور در همسایگی ماتیلدا یک آدم‌کش حرفه‌ای زندگی می‌کند و باعث می‌شود که زندگی او را در مسیر دیگری قرار دهد درحالیکه فیلمساز با پرداختی متفاوت ارتباط این دختر با قاتل حرفه‌ای را به یک تقدیر تبدیل می‌کند و می‌بینیم یک تصمیم در میان است که تصادف را کنار زده و تقدیر را جایگزین می‌کند. در جایی از این فیلم می‌بینیم که پس از جنایتی که رقم می‌خورد ماتیلدا از لئون کمک می‌خواهد و او پشت در تصمیم می‌گیرد که به آن بچه کمک کند یا خیر و بعد از چند لحظه تصمیم می‌گیرد و همه چیز قصه تغییر می‌کند. در فیلم «شکار حلزون» هم بدون اینکه بخواهم این فیلم را مقایسه کنم با چنین موقعیتی روبرو هستیم؛ وقتی که شخصیت قاضی متوجه هویت پرستار می‌شود اما تصمیمی می‌گیرد که این تصمیم ادامه قصه را رقم می‌زند.
این کارگردان درباره نگاه فیلم به موضوع قصاص گفت: اصلی‌ترین موضوع مفهومی فیلم قصاص نیست و مانیفستی هم درباره این موضوع نداریم اما شاید مخاطب برداشتی از این موضوع داشته باشد اما ما نگاهمان به مسائلی متفاوت از این مفاهیم است و همانطور که گفتم فیلم مفهومی درونی‌تر و انسانی را دنبال می‌کند.
جسور در پایان درباره شانس فیلم‌های غیرکمدی در گیشه امروز سینمای ایران گفت: در علم ارتباطات و تبلیغات، تبلیغات را در دو دسته تبلیغ گرم و تبلیغ سرد تعریف می‌کنند و من فکر می‌کنم اگر قرار است این فیلم موفق شود در تبلیغات سرد است به این معنا که شما فیلم را می‌بینید و دیدن آن را به اطرافیانتان پیشنهاد می‌کنید. فیلم «شکار حلزون» و آثاری مشابه آن ساختار و مناسبات لازم در تبلیغات گرم سینمای امروز ایران را ندارند و نمی‌توان برای این آثار چندان روی آن حساب کرد.