یادداشتی از عباس دارایی
در حالی قریب به سه ماه از پایان جام جهانی برای تیم ملی فوتبال ایران سپری می شود که اخبار و شایعات زیادی در خصوص نیمکت این تیم مطرح شده است .
امیر قلعه نویی ، فرهاد مجیدی ، جواد نکونام و .. نام های ایرانی هستند که از سوی رسانه ها و البته گمانه زنی ها نام شان برای هدایت تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت های آسیا که قرار است بهمن ماه سال آینده به میزبانی قطر برگزار شود مطرح است .
برانکو ایوانکوویچ نیز مطرح ترین گزینه خارجی است که از او نیز بعنوان یکی از گزینه های اصلی خارجی هدایت تیم ملی ایران یاد می شود و در عین حال هر گونه توافق بین فدراسیون فوتبال ایران و کارلوس کی روش برای تمدید قرارداد سه ماهه اش که در پایان جام جهانی به اتمام رسید نیز با قرارداد این مربی پرتغالی با قطری ها منتفی شده است .
در این بین فدراسیون فوتبال سیاست سکوت را اختیار کرده و آنگونه که به نظر می رسد در بازه مانی کنونی و البته ماههای پیش رو تا پایان سال قصد و نیتی برای انتخاب سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران ندارد و حتی در باره وضعیت سرمربی ایران در جام جهانی نیز به صورت شفاف نظر نهایی اش را بیان نمی کند ، این بدان معناست که تاج و فدراسیون تحت مدیرتش یا هوشمندانه چنین تصمیمی را اتخاذ کرده اند و یا به دلیل فشارها و البته عدم توان مالی نه قدرت تصمیم گیر ی نهایی برای سپردن هدایت تیم ملی به یک مربی ایرانی دارد و نه توان مالی برای جذب یک مربی سرشناس خارجی !
ژوزه مورایس پرتغالی و پاکو خمز اسپانیایی دو مربی سرشناس خارجی سپاهان و تراکتور سازی که بالقوه شرایط خوبی از حیث فنی برای هدایت تیم ملی فوتبال ایران را دارند نیز به نظر نمی رسد که مورد پسند فدراسیونِ تاج باشند زیرا اساسا سیاست فدراسیون او چنین چیزی را نشان نمی دهد که حتی نام آنها در بین فهرست گمانه زنی ها قرار گیرد .
وزیر ورزش نیز اخیرا در گفتگو با رسانه ها تاکید کرده است : “برای انتخاب سرمربی تیم ملی دیر نیست و عجله ای نباید عمل شود .”
این اظهارات سجادی در آن مقطع دو معنا داشت ، یا او همچون تاج مایل بود کی روش همچنان هدایت تیم ملی را بر عهده داشته باشد و بدین منظور با اتخاذ سیاست وقت کشی و ذهنیت فرسایشی بدنبال کاهش فشارهای عمومی برای تمدیدی دیگر با سرمربی پرتغالی ۷۰ ساله تیم ملی بروند و یا به گزینه داخلی رسیده اند و چون او با تیم باشگاهی قرارداد دارد منتظر مانده اند تا در این زمینه وضعیت مربی ایرانی را تعیین تکلیف کنند.
مهدی تاج چندی پیش در ب رنامه زنده تلویزیونی گفته بود : ” مربی ایرانی که سرمربی تیم ملی شود در واقع فداکاری کرده است! ”
بر اساس این اظهار نظر تاج شاید فدراسیون هم مثل وزارت حداقل در این مقطع مربی ایرانی را ترجیح میدهد که یک دلیل مهم آن میتواند بالا رفتن قیمت ارز باشد که توان ورزش ایران را برای جذب یک مربی سرشناس خارحی پایین آورده است .
در کوران رقابت های جام جهانی و البته پس از ثبت نتایج تیم در مرحله گروهی و عدم صعود به مرحله حذفی ، سجادی وزیر ورزش بر حمایت از کارلوس کیروش تاکید داشته و این موضوع را به تاج انتقال داده بود ، تاج در آن مقطع خیلی مایل بود قرارداد کارلوس کیروش تمدید شود اما برخی از اعضای هیئت رئیسه مخالف این تصمیم بودند .
یکی از دلایلی که برخی از اعضای هیئت رئیسه با تمدید قرارداد کارلوس کیروش مخالف بودند ، نارضایتی مردم از عملکرد این مربی است. او سه دوره با تیم ملی در جام جهانی حضور داشت اما نتوانست تیم ملی را به دور دوم رهنمون کند و دو دوره نیز در جام ملت های آسیا ناکام ماند .
ماحصل این وضعیت این است که یا نام یک ایرانی ( ترجیحا امیر قلعه نویی ) بعنوان سرمربی تیم ملی رسما از سوی فدراسیون فوتبال اعلام می شود و یا با سیاست اتلاف وقت فدراسیون در نهایت فوتبال ایران به نام این مربی امتحان پس داده بسنده خواهد کرد و او برای دومین بار عازم جام ملت هایی می شود که در یک دوره ناکام از آن بیرون آمد.
اینکه فوتبال ایران با یک چهره سرشناس خارجی دیگری به توافق برسد نیز در برهه کنونی کاملا منتفی است مگر اینکه شرایط مالی وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال به گونه ای باشد که واقعا به این نتیجه برسند برای حضور قدرتمندانه در جام ملت ها و البته تغییر نسل برای صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ هدایت تیم ملی را به یک مر بی سرشناس خارجی بدهند .
باید منتظر ماند و دید در نهایت فدراسیون کدام گزینه داخلی یا خارجی را انتخاب خواهد کرد اما آنچه مشخص است اینکه در این فضای پرابهام و در سایه مشکلات اقتصادی کشور و تحریم ها فدراسیون به سمت انتخابی خواهد رفت که ثمر بخش نخواهد بود