«کتاب رساله مودت» از تالیفات علامه طهرانی توسط محققین انتشارات مکتب وحی به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر شد.
به گزارش جارچی اخبار، «کتاب رساله مودت» که نام کامل آن «رساله مودت، تفسیر آیه قل لا أسئلکم علیه أجراً إلا الموده فی القربی و نخستین قربانی (حضرت زهرا و فرزندش محسن سلاماللهعلیها)» است، از جمله تألیفات فارسی علامه آیه الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (ره) پیرامون جایگاه اهل بیت(ع) و محبت به آن خاندان است. ترجمه انگلیسی این اثر با نام A TREATISE OF LOVE”” به صورت الکترونیک در آمازون کیندل منتشر شده است.
این کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و هشت گفتار است. در هریک از گفتارهای کتاب با استفاده از آیات و روایات، مطالب ارزشمندی درباره حب اهل بیت(ع) ذکر شده و به شبهات و ایرادات پاسخ داده شده است. همچنین خواننده اثر با برخی از وقایع تاریخ صدر اسلام از شهادت حضرت رسول اکرم(ص) تا شهادت حضرت زهرا(س) نیز آشنا میشود.
در مقدمه این اثر که به قلم آیت الله سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی (فرزند علامه) نوشته شده، میخوانیم: «نوشتار پیش رو مجموعهای است از چند سخنرانی که توسط حضرت علاّمه آیتالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی – قدّس الله نفسه – در روزهای جمعه سنۀ ۱۳۹۱ ه. ق در مسجد قائم طهران ایراد گردیده است و محوریتِ آن مباحثْ لزوم ربطِ وثیق و تعلّق تام و توجّه کامل به ولایت حضرات معصومین علیهم السلام در همۀ امور زندگی و شراشر وجود میباشد. ناگفته نماند که این مباحث در شرایطی ایراد شد که پارهای از سخنوران و نویسندگان در سخنرانیها و نوشتجات خویش به عدم لزوم اعتصام به حبل الله الممدود، یعنی ذوات مقدّسۀ معصومین علیهم السّلام تأکید و اصرار میورزیدند و صرفاً قیام به تکالیف و احکام ظاهریّه را بدون توجّه نفس و تعلّق به مبدأ و منبع آن، کافی و وافی میپنداشتند و به خیالِ تحقّق وحدت بین سنّت و تشیّع، بر مانعیّت التزام به ولایت و عقد قلبی به حقیقت ذوات مقدّسه، در تحقّق این مقصد و غایت تأکید مینمودند.
این گروه بر این باور بودند که مقصود از ارسال رُسُل و انزال کتب، تشریع تکالیف و احکامی است که بشر را در گذران حیات دنیوی از جهت بقاء و اِبقاء روابط اجتماعی و تکالیف شخصی به مرتبۀ اعتدال میرساند و بیش از این، تعهّد و تکلیفی برعهدۀ شریعت و دیانت نمیباشد. حال این واسطه هرکس و هر طریقی میتواند باشد؛ مهم نفس دستورات و احکام است و بس! و همین نکتۀ مهم و اساسی بر اساس توهّم و تخیّل اینان بود که عدّۀ بسیاری از صحابۀ رسول خدا را پس از ارتحال حضرت، به سمت و سوی دیگری کشاند و از محور اصلی دیانت و شریعت دور گردانید.
[در صورتی که] رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر خلاف زعم و توهّم اینگونه افراد، بارها به اقتران و معیّت این دو اصل مهم یعنی قرآن و عترت تأکید میورزید و میفرمود: «إنّی تارکٌ فیکُم الثّقلَین، کتابَ الله و عترَتی اهل بیتی، و إنّهما لن یَفترِقا حتّیٰ یَرِدا علیّ الحَوضَ؛ من در میان شما دو چیزِ بزرگ و سنگین از خود به یادگار میگذارم؛ یکی کتاب خدا و دیگری عترت من، یعنی اهلبیت من هستند، و این دو هیچگاه از یکدیگر جدا نمیشوند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند…» و به جهت تأکید به همین نکتۀ محوری و اساسی است که خدای متعال در قرآن کریم میفرماید: ﴿قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَیٰ﴾. «بگوای پیغمبر: من در برابر رسالت خداوندی، از شما اجر و مزدی نمیخواهم مگر مودّت به ذَویالقربیٰ را.»
مسئلۀ موالات با اهلبیت عصمت(ع) و متابعت بدون قید و شرط از آنان، به نحوی که حتی تصوّر و خطورِ وقوف و تأمّل در قبال اراده و مشیّت آنان راه نداشته باشد، بهعنوان اصلیترین و اساسیترین آموزۀ فرهنگ تشیّع و مکتب حقّ مطرح میباشد، چنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «ما نُودِیَ بشیءٍ مثلَ ما نُودِیَ بالوَلایه.» و یک فرد مسلمان در نگرش دینی و اعتقادی تا به این نکتۀ اساسی نرسد و ولایت معصوم علیه السلام را بر تمامی شراشر وجود خویش تفضیل نبخشد، ره به منزل مقصود نخواهد برد و نارسیده و ناپخته رخت از این سرا به آخرت خواهد برد.»
گفتنی است این اثر به زبان عربی در بیروت نیز منتشر شده است.
علامه آیه الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی که از عرفاء و مجتهدین معاصر و از شاگردان عرفانی علامه طباطبایی و مرحوم سید هاشم حداد است که بیش از ۶۰ عنوان کتاب در قالب «دوره علوم و معارف اسلام» تدوین و تالیف کرده است که علاوه بر فارسی به زبانهای عربی و انگلیسی نیز منتشر شده است.