یک پژوهشگر با بیان اینکه هدف از پژوهش باید رفع مشکلات جامعه باشد، گفت: چاپ مقالات در سطح بین المللی لزوما مشکل کشور را رفع نمی کند و سطح سواد نیز افزایش نم‍ی‌یابد.
به گزارش جارچی اخبار، شاهین رفیعی، عضو هیات علمی گروه مهندسی ماشین های کشاورزی دانشگاه تهران، درباره تاکید و ضرورت نگاشتن مقالات در پایگاه های استنادی گفت: صحبت هایم را با چند پرسش آغاز می‌کنم، «آیا باید صرفا دنبال رشد مجلات در پایگاه های استنادی باشیم؟» یا «باید برای پژوهش شاخص های دیگر نیز گذاشته شود؟» در حال حاضر «چند درصد از پژوهش های ما مشکل کشور را حل می کند؛ حتی اگر مقاله ای هم چاپ نشود؟»، «آیا مشکلات کشور با افزایش مقالات بین المللی حل شده است؟»، مقالاتی وجود دارند که برای اینکه در مجلات منتشر شوند، باید پول پرداخت کرد و هنگامی که مقاله چاپ می‌شود، اگر دانشجویان بخواهند از اطلاعات مقاله استفاده کنند، باید پول به دلار بدهند، آیا این روش درست است؟
وی با تاکید بر اینکه انگیزه نخست برای انجام پژوهش نباید چاپ مقاله بین المللی باشد، ادامه داد: بلکه هدف از پژوهش باید حل مشکلات جامعه باشد. باید شرکت های خصوصی، کارخانجات و دولت مشکلات را تعریف کنند. از سوی دیگر از دانشگاهیان برای حل مشکلات کشور کمک بخواهند. طبق یکی از قوانین باید بخشی از بودجه صنایع برای تحقیقات و دانشگاه هزینه شود. در کشورهای خارجی سیاست های مالیاتی و انگیزشی برای ارتباط صنعت و دانشگاه گذاشته شده است. اگر بخش خصوصی در بورسیه کردن و انجام پژوهش از پژوهشگران و محققان حمایت کند، از مالیات آن ها کاسته می شود. یعنی دولت سیاست هایی گذاشته ارتباط بین دانشگاه و بازار آزاد قویی شود.
این پژوهشگر ادامه داد: متاسفانه در کشور ما از کارمندان دولت خوب مالیات دریافت می کنند؛ اما در اخذ مالیات از شرکت های خصوصی کوتاهی می شود. برای نمونه یک مرکز تحقیقاتی در وزارت کشاورزی با حضور ۲۵۰۰ هیات علمی تاسیس شده است، دولت بودجه را در اختیار آن مرکز قرار می دهد، آن مرکز تعیین می کند برای انجام تحقیقات از دانشگاه کمک بگیرد یا خیر. این موضوع یعنی اصالت دانشگاه نادیده گرفته شده است. حال سوال اینجاست، به چه میزان در حوزه کشاورزی، وزارت کشاوزی توانسته مسئله محور تحقیقات را پیش ببرد و به چه میزان از دانشگاه ها کمک خواسته است؟ از بنده به عنوان هیات علمی از سوی وزارت علوم و وزارت کشاورزی خواسته ای وجود نداشته است، اگر خواسته ای هم بوده در خصوص نگاشتن مقاله برای دریافت امتیاز است. درست است، اگر امکانات وجود داشته باشد، مقالات را در سطح بین المللی به چاپ می رسانیم؛ اما لزوما با چاپ مقاله، مشکل کشور حل نمی شود و سطح سواد نیز افزایش نمی یابد.
رفیعی بیان کرد: زمانی طبق آیین نامه جذب دانشجو در سطح دکتری یکی از امتیازات نگاشتن مقاله بود و این موضوع انگیزه ای برای دانشجو به شمار می آمد تا مقاله تدوین کند. در حال حاضر به دلیل صندلی اضافه یا برابری در مقطع تحصیلات تکمیلی، دانشجویان انگیزه ای برای نوشتن مقاله ندارند. به همین دلیل اگر تعریف درستی از پژوهش نداشته باشیم، با تغییر شرایط از انگیزه دانشجویان برای نوشتن مقاله هم کاسته می‌شود. باید تاکید کنم، تعریف درستی از پژوهش در کشور وجود ندارد و هنگامی یک رفتاری ایجاد شده است، نمی توان خیلی سریع آن رفتار را اصلاح کرد.